Çok güzeldik biz aslında.
.Çok güldük,çok gülmek çok ağlamak getirir dediler.
Sustuk.. !
Canımız yandı bizim..Ağladık,ağlamak, ağlamak getirir dediler,sustuk.!
Sonra dönüp baktığımda, biz kaya gibi sertleşmiştik.. Ağlamıyorduk artık, bu yüzden güçlü, olduğumuza karar verdiler.!
Her büyük dalgaya,bir kayanın heybetli gövdesiyle, karşılık veriyorduk..
Onlar karar verdiler,bizim ne olacağımıza.
.Önce güçlü olmamız gerektiğini söylediler, sonra güçlü olduğumuzu..
Bilmiyorlardı belki, kayaların uzun yılların sonunda, bir gün un ufak oluverdiğini....
Kimseye kızmıyorum aslında
Kırgın olabilirim yalnızca
Ama sorsalar, "İyiyiz" deriz hâlâ
Kimseye kin tutmam aslında
Üzgün olabilirim yalnızca
Ama sorsalar, "Mutluyuz" deriz hâlâ 🎶🌼
Kimse Kimseyi Tam Unutamıyor.
Tam Affetmiyor,Tam Güvenemiyor,Tam Küsemiyor,Tam Vazgeçemiyor,
Kimse Aslında Tam Değil...!
Ben mi kalbimin suçlusuyum
"Evet, bazen gerçekten hiç kimsemiz
yok gibi gelir…
Sanki dünya susar,
içimizde fırtınalar koparken
kimse fark etmez.
Ama bil ki bu duyguyu yaşayan
sadece sen değilsin.
Yalnızlık bazen bir yük, bazen de bir öğretmendir.
Kendine döner insan o anlarda…
Kendi sesini duyar, kendi gücünü bulur.
Ve belki de en büyük 'kimse'yi orada keşfeder:
Kendini."